Lief en leed op L’Accolade.
Het schoolvakantie seizoen is nu echt begonnen. De hele dag klinken er vrolijke kinderstemmetjes over het terrein en moet je oppassen waar je loopt anders komt er zo’n kleine fietser aan, die probeert hoe hard hij of zij van een heuveltje af kan fietsen, soms met een zere knie tot gevolg omdat vallen op de kalkpaden niet ongeschonden kan blijven. Maar het leed is snel weer over. Het zwembad is mooier dan ooit, het water kristalhelder en lekker warm. De terrassen zijn zo mooi verzorgd door de grote nieuwe blauwe parasols en de nieuwe tuinmeubelen die wij van Hartman kregen.
Wij voelen ons ook regelmatig jarig… en dat zijn wij ook, dit jaar is het 25 ste jaar dat wij gasten ontvangen!
Wat een voldoening geeft het om zoveel gelukkige gasten te zien genieten. Daar hebben we het allemaal voor gedaan, lieve onderhoud vrijwilligers. Konden jullie maar even om het hoekje kijken wat een feest het hier is! Stabiel mooi warm weer, deze week alweer een stranddag gehad, altijd een hele klus, maar zo mooi om te doen. Net als de befaamde rolstoelraces. Tevreden en ook moe zit iedereen daarna weer rond zijn of haar huis of Accobane of bij de nieuwe openhaard. De recreatie groep draait op volle toeren, ouders lezen een boek terwijl de kinderen aan alle spelletjes deelnemen.
Er was een gast, Gerard de Nooij, die een strandrolstoel heeft op rupsbanden. Je weet niet wat je ziet! Hij kan een afstand van 100 km met deze stoel over het strand rijden en zijn kindertjes genieten minstens zo hard als hij zelf! (zie zijn website/email: info@ongehinderd.nl). Hij wil L’Accolade gaan helpen bij de vragen die wij hem stelden. Wij zien uit naar onze samenwerking!
Ook de vrijwilligers genieten, want er is ook tijd voor ontspanning…. voor een goed gesprek en…. of voor mooie ontmoetingen met gasten bij de openhaard. De recreatie groep heeft dagelijks een leuk programma en de Open Podia leveren iedere keer weer gekke en verrassende acts op.
L’Accolade blijft toch een heel bijzondere plek. De sfeer die er door de jaren heen is, blijft. Samen genieten van een fijne vakantie, ouders die je ziet ontspannen, kinderen die dikke pret hebben. Het terrein krijgt steeds meer kleur omdat het hele druppelsysteem dit jaar vervangen is en er dus iedere nacht 20 kuub water over het terrein verdeeld wordt. Zo gaan de dagen op L’Accolade voorbij, er is geen dag hetzelfde, we bewegen met de gasten mee en zien wat er op ons pad komt.
Daarnaast gebeuren er ook zaken die om extra aandacht vragen. In de afgelopen tijd waren er twee rolstoelbussen met pech waarvan er één niet in Frankrijk te repareren was. De ANWB kon het niet oplossen en na anderhalve week heeft een andere gast de familie met zijn bus naar huis gebracht, om daarna zijn vakantie op L’Accolade weer op te pakken. Wat een samenwerking. Ook ging er een computer van een rolstoel stuk, waardoor de gast vrijwel niets meer kon doen. Toch werden er steeds weer oplossingen gevonden.
Maar er gebeuren ook heftige zaken. Onlangs overleed, een half uur voor zijn vertrek, een gast aan een hartinfarct. Wat zijn wij dan gezegend met deskundige verpleegkundigen die dit hele proces zo goed hebben opgevangen en zo adequaat hebben gehandeld. Het was een zeer ingrijpende gebeurtenis en dan merk je pas echt hoe gasten en vrijwilligers dit samen vorm weten te geven. Deze gast had net een heerlijke vakantie achter de rug, daar kijkt zijn vrouw met heel veel mooie herinneringen op terug. Hun kinderen kwamen direct na dit nieuws naar Accolade, waar tijd was om afscheid te nemen. Na enkele dagen ging zij samen met haar terug naar huis. Hun rolstoelbus werd door de ANWB teruggebracht. Afgelopen vrijdag werd ook haar man naar huis gebracht. Zij en wij kijken met een goed gevoel terug op deze week, naar de geweldige ondersteuning die wij dit gezin konden geven en zijn dankbaar dat dit nog net hier gebeurde en niet onderweg langs de autoroute. Nu hebben we dit grote verlies samen mogen en kunnen opvangen. Ook dat is L’Accolade.
Maar het leven gaat door. Er komen nieuwe vrijwilligers en gasten aan. De vrijwilligers vervullen met veel plezier hun taken. Een vrijwilliger die enige jaren geleden in de recreatiegroep meedraaide, kookt nu, samen met zijn vader (die kok is) voor ons allen. Gasten genieten van het niet hoeven koken en ook nog eens geen boodschappen te hoeven doen. Daarbij bracht deze vrijwilliger ook nog eens voor honderden euro’s aan sponsoring mee, levensmiddelen, nieuwe pannen, sausen en basismiddelen, eigenlijk te veel om op te noemen, wat een prachtig geschenk is dat!